I Mor Homer er død skildrar Hélène Cixous den siste levetida til mor si, Ève Cixous (1910-2013). Mora bur heime hos dottera medan livet går sakte mot slutten, det er ei svært lang reise. «Ein kjenner målet men veit ikkje kor lenge ferda vil vare, om det går år etter år, makteslause år, det er ein odyssé som ikkje skal ende med eit nostos men med ei nedstiging i den underjordiske grotta, eller nei, kanskje slutten blir ei gjenfinning?» Mora har alltid stått på livet si side, ikkje minst som jordmor i Algerie der ho hjelpte tusenvis av nyfødte til verda. I Mor Homer er død er denne grunnleggande livsenergien illustrert med innslag av dei handskrivne råda frå jordmora, Fødsel utan smerter. Døden er ein fødsel av eit anna slag, han er både konkret og samtidig eit mysterium. Den fysiske svekkinga er tydeleg og forandringane er brutale. Siste akt er kroppsleg, men kjærleiken til den elska mora endrar seg ikkje. Mor og dotter opplever den siste tida saman, og boka er ifølge forfatteren skrive