Haugmann, som er forteljaren av denne soga, livnærer seg som epledyrkar i ei større bygd på Nordvestlandet. Han er diagnostisert som sinnsjuk, og blir handsama deretter. Songbok for hesten handlar om sjukdom på sinnet. Samstundes er det ei bygdekrønike, frå sekstitalet og nokre tiår framover, som skildrar hovudpersonen sitt samvær med broren Karstein, hesten Lykke, naboen Rolf Røys og mange fleire. Eitt spørsmål melder seg undervegs i teksten: Er det slike som Haugmann, eller er det dei såkalla normale, som er dei mest galne?