Innimellom bøkene i Medmenneske-trilogien gav Duun ut novellesamlinga Vegar og villstig (1930). Novellesamlinga innheld Duuns i særklasse beste noveller og er eit hovudverk i denne genren i norsk litteraturhistorie. Her er fleire trekk som tener til å binde novellene saman, slik at summen av boka er større enn einskildtekstene lagt saman. Det handlar om ei leiting og ei livsens uro som både skapar og øydelegg. Og det gjeld dei sentrale problemstillingane som Duun baska med i heile sin seinare forfatterskap.